Koszt uzyskania przychodu przy aporcie wierzytelności po 1 stycznia 2019 r.
Zmiany do ustaw o podatkach dochodowych (obecnie w toku prac legislacyjnych) dotyczą nie tylko zmian w zakresie leasingu, wprowadzenia niższej stawki podatku CIT lecz także i nowych regulacji których przedmiotem będzie koszt uzyskania przychodu przy aporcie wierzytelności.
Koszt uzyskania przychodu przy aporcie wierzytelności – na czym polega problem
Jak wiadomo nowe udziały lub akcje w spółce mogą być w opłacane albo środkami pieniężnymi, albo też wkładami niepieniężnymi typu np. nieruchomości, przedsiębiorstwo, akcje, udziały czy też tytułowe wierzytelności.
Do tej pory przepisy w obu ustawach podatkowych były sformułowane w taki sposób, że generalnie nie wiadomo było czy w zakresie wierzytelności własnych (a zatem powstałych w związku z działalnością gospodarczą samego podatnika) w ogóle można rozpoznać jakiś koszt uzyskania przychodu.
Z względu na konstrukcję opodatkowania przy wniesieniu do spółki wkładu niepieniężnego (aportu) mogło to prowadzić do wniosku, że jeśli podatnik właśnie w taki sposób opłaca obejmowane udziały, to cała wartość takiej wierzytelności (bez możliwości pomniejszenia o jakiekolwiek kwoty kosztów uzyskania przychodu) będzie stanowiła po jego stronie przychód do opodatkowania, od którego powinien zostać pobrany podatek wg stawki 19%.
Ekonomiczny bezsens takiego działania był tutaj oczywisty. Pisałam o tym m.in. w artykule pt. Aport wierzytelności własnych niekorzystny podatkowo.
W ostatnim czasie temat ten stał się aktualny m.in. w związku z koncepcjami sądów administracyjnych oraz organów podatkowych, że także umowne potrącenie wierzytelności pożyczkowych powinno być traktowane jako aport wierzytelności pożyczkowych do spółki ze wszystkiego tego faktu konsekwencjami.
Pisałam o tym m.in. we wpisach pt.:
- Konwersja wierzytelności na udziały a podatek dochodowy
- Jak ustalić koszt uzyskania przychodu przy konwersji wierzytelności na udziały.
Koszt uzyskania przychodu przy aporcie wierzytelności po 1 stycznia 2019 r.
Powyższy problem zostanie przynajmniej po części rozwiązany po dniu 1 stycznia 2019 r. Zmiany podatkowe wiążą się m.in. z wprowadzeniem zapisu, że:
W przypadku objęcia udziałów (akcji) w spółce albo wkładów w spółdzielni w zamian za wkład niepieniężny w postaci wierzytelności związanej z prowadzoną działalnością gospodarczą na dzień objęcia tych udziałów (akcji) albo wkładów – ustala się koszt uzyskania przychodu, o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 7ca, w wysokości:
1) kwoty udzielonej pożyczki, która została przekazana przez wnoszącego wkład na rachunek płatniczy tej spółki lub spółdzielni, nie wyższej jednak niż wartość wkładu z tytułu tej pożyczki określona zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 7ca, jeżeli przedmiotem wkładu niepieniężnego jest wierzytelność z tytułu tej pożyczki;
2) wartości wierzytelności, w części zaliczonej uprzednio do przychodów należnych na podstawie art. 14, jeżeli przedmiotem wkładu niepieniężnego jest wierzytelność zaliczona uprzednio do przychodów należnych podmiotu wnoszącego taki wkład.
Jak zatem z tego wynika przy aporcie wierzytelności własnej – jako koszt uzyskania przychodu winna zostać generalnie wykazana kwota udzielonej pożyczki (konwertowanej na akcje lub udziały), względnie jeśli przedmiot wkładu stanowić będzie wierzytelność wynikająca z prowadzonej działalności gospodarczej – koszt uzyskania przychodu stanowić będzie wartość tej wierzytelności w części która została poprzednio zaliczona do przychodów podatkowych.
Zatem pewne tematy związane z kosztem uzyskania przychodów przy aporcie wierzytelności stały się jako tako jasne. Co jednak z kosztem uzyskania przychodu w przypadku aportu wierzytelności o innym jeszcze charakterze podatkowym?
0 komentarzy