Zasada in dubio pro tributario – stanowisko NSA
Ile to razy nie mając do tej pory indywidualnej interpretacji podatkowej stosowałeś określone rozwiązania podatkowe, bo księgowość albo prawnicy powiedzieli Ci, że taka jest dominująca linia orzecznicza i sądów, i organów podatkowych? Tylko co wtedy kiedy za jakiś czas okaże się, że linia orzecznicza zmieniła się w całkiem innym kierunku, a Ty nie masz żadnej interpretacji potwierdzającej słuszność Twojego poprzedniego stanowiska. I co w takiej sytuacji w przypadku ewentualnego sporu sądowego? Z pomocą może przyjść zasada in dubio pro tributario.

Orzeczenie NSA
Aż trudno się powstrzymać, żeby nie zacytować tez jednego z ostatnich orzeczeń NSA (wyrok NSA z dnia 29.11.2017 r. sygn.. II FSK 3280/15):
1.Wątpliwości powstające w procesie wykładni przepisów prawa podatkowego, których nie da się usunąć z zastosowaniem podstawowych metod wykładni, tj. językowej, systemowej lub celowościowej, uzasadniają odwołanie się do zasady in dubio pro tributario i przyjęcie takiego rozumienia interpretowanego przepisu prawa, które jest korzystne dla podatnika.
2.Za odwołaniem się do zasady in dubio pro tributario przemawia również sytuacja, kiedy podatnik dokonując samoobliczenia podatku, w tym także stosując zwolnienie podatkowe, kierował się aktualną w tym czasie praktyką organów podatkowych oraz orzecznictwem sądów administracyjnych.
Zasada in dubio pro tributario – o co chodzi?
W świetle zacytowanego wyroku sądowego możesz w szczególności powołać się na zasadę in dubio pro tributario. Trudno bowiem, żebyś w każdym możliwym przypadku wątpliwości interpretacyjnych występował o wydanie interpretacji indywidualnej dla potwierdzenia swojego stanowiska.
Powołany wyrok daje jeszcze jedną bardzo pożyteczną dla podatników wskazówkę. Otóż formalnie klauzula in dubio pro tributario weszła w życie z dniem 1 stycznia 2016 r. NSA w uzasadnieniu wyroku jasno jednak zaznaczył, że:
Trzeba jednak wskazać, że przed tą datą zasada in dubio pro tributario była wywodzona z norm konstytucyjnych. W swym orzecznictwie sprzed 2016 r., Trybunał Konstytucyjny wielokrotnie zwracał uwagę, że regulacje podatkowe winny spełniać nie tylko wymogi właściwe dla standardu zwykłego (art. 2 Konstytucji), ale również wymogi właściwe dla standardu podwyższonego (art. 84 i art. 217 Konstytucji). Trybunał wskazywał, że zgodnie z wymogami konstytucyjnymi niejasnych regulacji podatkowych nie wolno interpretować na niekorzyść podatników, a w konsekwencji jeśli takie regulacje okazują się ostatecznie wieloznaczne, to zgodnie z zasadą in dubio pro tributario należy opowiedzieć się za rozwiązaniem uwzględniającym interes podmiotu obowiązanego do świadczeń podatkowych (zob. np.: wyrok TK z dnia 18 lipca 2013 r., sygn. SK 18/09; postanowienie TK z dnia 15 lipca 2015 r., sygn. SK 69/13; wyrok TK z dnia 29 lipca 2014 r., sygn. P 49/13 – dostępne w Internetowym Portalu Orzeczeń TK, http://ipo.trybunal.gov.pl).
Jak z tego wynika, zgodnie z treścią tego orzeczenia, na zasadę in dubio pro tributario możesz powołać się nie tylko w razie kłopotów podatkowych od 2016 r., ale także za lata poprzednie.
Więcej o in dubio pro tributario przeczytasz także w artykule pt. „Co z zasadą in dubio pro tributario po 1 stycznia 2016 r.”
0 komentarzy