Od bardzo dawna jednym z podstawowych problemów podatkowych rodzących rozbieżności interpretacyjne były świadczenia finansowane przez pracodawców, z których korzystać mogli pracownicy. Chodziło w tym względzie m.in. o koszty abonamentów medycznych (zapewnienia prywatnej opieki zdrowotnej), koszty imprez integracyjnych i podobnych, koszty dowodu pracowników do pracy czy koszty zakupionych polis ubezpieczeniowych. Tj. zastanawiano się w szczególności czy świadczenia takie stanowią przychód dla pracowników i czy tym samym powinny podlegać opodatkowaniu jak świadczenia pracownicze.