Dzisiaj trochę o tematach proceduralnych, a mianowicie o skardze pauliańskiej jako instrumencie prawnym wykorzystywanym przez wierzycieli w razie niewypłacalności dłużników.
Swego czasu głośno było o przypadkach lotnych kontroli organów podatkowych, które przed nadaniem podatkom numerów NIP sprawdzały lokale wybrane przez przedsiębiorców na siedziby ich firm. Skutkiem takich nalotów była w niektórych przypadkach odmowa nadania numeru NIP, co dotyczyło właśnie owych „wirtualnych biur”.
W ostatnich latach, modne ale i korzystne finansowo dla przedsiębiorców pozostawało korzystanie z tzw. „wirtualnego biura” połączonego czasami z coworkingiem. Polegało to na tym, że za niewielką odpłatnością zwykle miesięczną, przedsiębiorca uzyskiwał adres prowadzenia działalności gospodarczej, oraz podstawowe zwykle usługi polegające na odbieraniu poczty, czasami e-maili a w wersji bardziej rozbudowanej także możliwość korzystania z „biurka” wraz z infrastrukturą typu internet czy telefon stacjonarny. Bardziej jeszcze rozbudowana wersja obejmowała możliwość korzystania z sali konferencyjnej, czy nawet pokrycie w ramach kosztu typowego także kosztu wizytówek, projektu strony w internecie czy pakietu podstawowych usług księgowych.
