Przepisy ustaw o podatkach dochodowych przewidują w niektórych przypadkach konieczność pobierania przez podmiot dokonujący wypłat tzw. podatku u źródła. Dotyczy to m.in. wypłat na rzecz nierezydentów odsetek od pożyczek czy obligacji, należności licencyjnych, dywidend, czy też wynagrodzenia z tytułu usług doradczych, księgowych, prawnych, reklamowych itp.
Swego czasu jeden z Klientów zadał pytanie – jak mu się wydawało na wyrost – czy odroczenie spłaty odsetek od pożyczki uzyskanej od innego podmiotu nie będzie powodowało u niego problemów podatkowych. I tu niestety okazuje się, że ustalenia pomiędzy stronami i prawo cywilne sobie, a prawo podatkowe sobie.
Niewątpliwie jednym z podstawowych sposobów dofinansowania działalności spółki osobowej przez jego wspólnika jest udzielenie spółce osobowej pożyczki przez takiego wspólnika. Skoro pożyczka – to naturalnie za wykorzystanie kapitału należy się wynagrodzenie a zatem stosowne oprocentowanie. Zgodnie z przepisami podatkowymi generalnie odsetki od pożyczki czy kredytu zapłacone lub skapitalizowane stanowią dla spółki koszt uzyskania przychodu. Tak również mogłoby być w przypadku udzielenia spółce osobowej pożyczki przez jej wspólnika. Niestety nie jest tak do końca.
Jak wynika z informacji medialnych w dniu 18 lipca br. przed NSA w Warszawie w sprawie o sygn. II FSK 1991/12 (brak jeszcze pisemnego uzasadnienia orzeczenia), zapadł wyrok, w którym sąd ten orzekł, że wydatków poniesionych na zaciągnięcie pożyczki/kredytu przeznaczonego na wypłacenie akcjonariuszom dywidendy nie można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów spółki. Wyrok ten wpisuje się w niekorzystną obecnie dla podatników linię orzeczniczą sądów administracyjnych.
Ostatnio w ramach moich prac prawniczych musiałam się zająć tematem „cienkiej” („niedostatecznej”) kapitalizacji, której dotyczą art. 16 ust. 1 pkt. 60) i 61) Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Zdarzają się przypadki, w których funkcjonująca spółka osobowa (np. jawna czy komandytowa) potrzebować będzie wsparcia finansowego, zaś niezbędnymi środkami, które mogłyby być wykorzystane na ten cel dysponuje jej wspólnik. W takiej sytuacji zasadnie może powstać pytanie w jaki sposób – przy możliwie najniższych kosztach podatkowych – wymagana kwota może zostać przekazana do spółki osobowej.
Jeśli nie, to zerknij na nowy cykl #Poznaj się na spółkach, który stworzyłam na moim siostrzanym blogu "Prawo dla księgowych".
Już teraz dostępna jest do pobrania darmowa "PORÓWNYWARKA SPÓŁEK", gdzie zestawiłam ze sobą wszystkie osiem spółek, w ramach których działać można obecnie na terenie RP.
