Ostatnie ciekawe orzeczenia sądów administracyjnych

Orzeczenie NSA z dnia 28 lipca 2016 r. – sprawa o sygn. akt II FSK 1908/14

W orzeczeniu z dnia 28 lipca 2016 r. – sprawa o sygn. akt II FSK 1908/14 – NSA wskazał, że:

Przychód z korzystania przez podatnika z posiadanego znaku towarowego (w tym także ze znaku na który udzielono prawa ochronnego), a zatem także z odpłatnego udostępnienia praw do korzystania z tego znaku innym podmiotom, stanowi przychód z praw majątkowych, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 w zw. z art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, niezależnie od tego, czy podatnik zawrze umowę o jego udostępnianie jako podmiot gospodarczy, czy też poza prowadzoną działalnością gospodarczą, a także niezależnie od rodzaju umowy, na podstawie której udostępnienie to nastąpi np. umowa dzierżawy na podstawie Kodeksu cywilnego

Orzeczenie to działa niestety na niekorzyść podatników – stanowiąc argument za opodatkowaniem przychodów z udostępnienia znaku towarowego podmiotowi trzeciemu – wg skali podatkowej a nie zryczałtowanym podatkiem od przychodu w wysokości 8,5%.

Na ten temat pisałam już artykule: Przychód z dzierżawy znaku towarowego opodatkowany ryczałtem od przychodów – stanowisko WSA w Łodzi.

Orzeczenie NSA z dnia 8 czerwca 2016 r. – sprawa o sygn. II FSK 1407/14

W orzeczeniu z dnia 8 czerwca 2016 r. – sprawa o sygn. II FSK 1407/14 NSA wskazał, że:

1. Zgodnie z art. 8 ust. 1 i 2 oraz art. 44 ust. 1, ust. 3f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zmiany w umowie spółki osobowej dotyczące zmiany udziałów wspólników w dochodach i stratach spółki, obowiązują od momentu wyrażenia przez wszystkich wspólników spółki zgody na dokonanie określonych zmian i wywołują one skutki na przyszłość, co oznacza, że przychody osiągnięte po tym dniu, jak również ponoszone koszty powinny być rozliczone przez wspólników według nowych proporcji. 2. Zmiany w umowie spółki osobowej dotyczące zmiany udziałów wspólników w dochodach i stratach spółki nie mogą stanowić podstawy do określenia za wcześniejsze okresy, w których zaliczki były regulowane zgodnie z obowiązującą w tym okresie proporcją odsetek za ich nieterminowe regulowanie usprawiedliwiając wydanie decyzji w oparciu o przepisy art. 52 § 1 i 2, art. 53 § 1 i 2 oraz art. 53a Ordynacji podatkowej.

Orzeczenie to zapadło w stanie faktycznym, w którym wspólnicy postanowili, że przez rok podatkowy zaliczki na podatek dochodowy w spółce osobowej będą ustalane wstępnie w proporcji do wkładów – natomiast ostateczny poziom udziału może być ustalony po zakończeniu roku – przy uwzględnieniu nie tylko ostatecznego wyniku finansowego lecz również stopnia w jakim poszczególni wspólnicy przyczynili się do uzyskania przychodów.

Podatnik zapytał organ czy zmiana, po zakończeniu roku obrotowego, proporcji w jakiej wnioskodawca uczestniczy w zysku spółki, spowoduje u niego konieczność korekty odprowadzonych w ciągu zakończonego roku obrotowego (podatkowego) zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.

NSA wskazał w uzasadnieniu orzeczenia, że zaliczki na podatek dochodowy mają charakter odrębny od samego podatku i powinny być obliczane przy uwzględnieniu obowiązującego w tej dacie udziału w zysku. W przypadku zmiany udziału w zysku nie dochodzi do powstania zaległości podatkowej.

Z orzeczenia tego wynika zatem, że możliwe są zmiany w udziale w zyskach spółki osobowej i zmiany te wywołują skutki prawne „do przodu”, bez negatywnych konsekwencji podatkowych dla wspólników takiej spółki.